2023 was een jaar van verschillende bijnamen voor Abram Stockman. Hij begon het seizoen als 'El Profesor', maar maakte later in het seizoen furore als Mr. Breakaway. Hoog tijd om terug te blikken op zijn wielerjaar 2023.

Hé, Abram! Het eerste jaar TDT-Unibet zit erop, maar dat begon wat onverwachts, of niet? 

Ja, dat klopt inderdaad. Ik stond eigenlijk niet op de planning voor de Ster van Zwolle. Rob belde mij een dag van tevoren tijdens mijn trainingsrit, of ik toch nog snel naar Zwolle kon komen. Toen ben ik meteen omgedraaid en snel in mijn auto gesprongen voor een vier uur durende rit naar Zwolle. De dag erna was het meteen een mooie starter voor de ploeg, met natuurlijk de tweede plek van Martijn en door de manier waarop we als ploeg gereden hebben.

Voor de ploeg was het misschien een lastig voorjaar, maar voor jezelf was het juist heel sterk. Heb je ons voorjaar een beetje ‘gered’?

In bepaalde koersen misschien wel, maar het heeft voor de andere jongens in de ploeg ook zeker niet meegezeten in die periode. Met blessures en door ziekte kwamen we die periode moeilijk door, maar toch was er altijd vertrouwen. Het is ook niet zo dat iedereen erop leunde dat ik de prestaties van de ploeg recht moest houden, we wisten dat het vanzelf zou gaan keren.

Voor mezelf heb ik echt wel een goed voorjaar gereden. Zeker als je kijkt naar koersen zoals Rutland-Melton, Volta Limburg Classic en de koersen in Denemarken. Dat zijn de zwaardere wedstrijden, die liggen mij meestal wel goed. Ik kan daar een mooie uitslag rijden, alleen om dan daadwerkelijk te winnen is nog net iets moeilijker voor mijzelf. Ik haal dan ook wel heel veel voldoening uit het werken voor andere jongens, om op die manier successen te behalen, ook als dat ten koste gaat van eigen prestaties. 

Bevalt zo'n 'dienende' rol jou goed?

Ik voel me op mijn gemak in die rol. Zeker als er jongens met specifieke capaciteiten zijn, zoals een sprinter, hoef ik geen seconde na te denken om mezelf daarvoor weg te cijferen. Zelf rijd ik misschien voor plek twintig, maar met een sprinter doe je mee voor de overwinning. Dan is het eenvoudiger om de knop om te zetten.

Naast wielrenner ben je natuurlijk ook nog trainer in België. Hoe is dat als je zelf ook wielrenner bent?

Dat is leuk om te combineren. Ik kijk verder dan mijn eigen prestatie, of de wedstrijd die morgen is. Ook naar volgend jaar toe vind ik het leuk om daarover mee te denken. Ik vind het leuk om de blik achter de schermen mee te krijgen en hierover te sparren met de ploeg. Ook het management vind ik interessant en daar is iedereen ook open over. Het is ook wel bijzonder dat dit kan binnen deze organisatie.

Later in het jaar ontpopte jij jezelf tot Mr. Breakaway, door onder meer in de Tour of Britain bijna dagelijks mee te zitten in de ontsnapping. Een terechte bijnaam?

Dat laat ik aan de mensen thuis. In 2022 had ik al de doelstelling om in iedere meerdaagse koers één keer mee te zitten, daar heb ik dit jaar een schepje bovenop gedaan. Een ontsnapping is voor mij de beste kans om een keer te winnen. Het peloton misrekent zich altijd wel een keer, kijk maar naar de ZLM Tour met de overwinning van Yentl. Er liggen altijd kansen.

Daarnaast ligt het dicht bij het type renner dat ik ben en wat ik leuk vind aan het koersen. Op den duur krijg je er ook wel een neusje voor denk ik en zie je echt wel wat de kansen zijn.

In een ontsnapping was je al een keer dichtbij in de GP Cerami. Hoe verliep dat? 

Het was eigenlijk totaal niet de bedoeling dat ik daar mee zou zitten. Ik had eigenlijk Hartthijs in mijn wiel en we wilden hem afzetten op de kasseienstrook voor een aanval. Als dat niet zou lukken, was het plan om Davide uit te spelen in de sprint.

Uiteindelijk ontstond er een klein gaatje en wilde ik dit dichtrijden voor mijn ploeggenoten. Alleen toen ik omkeek was er niemand mee en moest ik even schakelen. Dan ga je ineens nadenken over hoe je deze koers kan winnen. Ik was helaas niet de rapste van het stel en daarom was de vierde plaats een mooi resultaat.

Is dat dan ook het hoogtepunt van het jaar?

Ik zou toch voor een ander moment gaan. Mijn hoogtepunt is toch wel de Volta Limburg Classic, waar ik echt meekon met hele sterke renners. Zelf had ik ook niet verwacht dat ik op zo'n parcours al zo mee kon doen. Ik had ook echt het gevoel dat mijn top tien daar niet onverdiend was. Het parcours is ontzettend lastig, dus dat krijg je niet zomaar cadeau. Uiteindelijk werd ik negende en won ik de bergprijs in erbarmelijke omstandigheden, dat gaf wel voldoening.

‍